sevgi-aşk döngüsü

Düşüncenin durduğu yerde başladı her şey,Aslında iğne deliğinden koskocaman bir kaya parçasını geçiremeyeceğimize inanırken , minicik gözlerimizden bütün dünyanın geçtiğini unuttuk. Yüreğimizin ne kadar büyük olduğunu içine binlerce varlığın, toprağın, denizin, sevginin, nefretin, hırsın, aşkın, özlemin,gözyaşı’nın sığdığını unuttuk.Bir damla gözyaşını esirgedik önce sevgiden. Gözyaşımızı o kadar sakladık ki değerini unuttuk. Her doğduğunda sevgi ve aşk olduğunu unuttuk o basit damlanın. Halbuki tüm hayatımız vardı içinde; doğumumuz, ilk çıkardığımız diş, ilk okula başlayışımız, ilk aşkımız, dostluklarımız, anne özlemimiz, yar-ı ve sılayı bekleyişimiz, dostluklarımız, vefa-vefasızlık her şey o basit damlacık da gizliydi oysa…Neden kaçtık her zaman sevgiden ya da sevenden hep sevilmek istedik oysa ama hep kaçmayı seçen biz olduk hep başka taraflara baktık. Denemedik sevmeyi, kolay olan seveni sevmek varken hep başkalarından bekledik sevgiyi…Sevgi çabadır dediler; ne içi boş söz, sevgi çaba değil cesarettir oysa. Göze almaktır her şeyi; yalanı, vefasızlığı, gözyaşını, direnmeyi, delicesine özlemeyi. Zaten kazananlar hep cesur olanlar değimli. Ne demişti ; “sonunu düşünen kahraman olamaz” evet sonunu düşünmeden yaşamaktır aslında sevgi. Sevgili bir anda kaybolur göz önünden bazen, bazen deli bir rüzgar alır götürür. Belki gidişlerin dönüşü olmaz ama atamazsın onu yüreğinden sadece onu düşünür ama atmazsın…KRİSTALLEŞEN BİR DAMLANIN DEĞİŞTİRDİĞİ ŞEKİL GİBİ İNSANDA DEĞİŞİR SEVGİYLE. OYSA ÖZÜ SUDUR BUZUN AMA ARTIK SU DEĞİLDİR O DEĞİŞMİŞTİR.SEVGİ O BİR DAMLA SUYU YA BUZ YAPAR YA DA SUYA ÇEVİRİR. ZATEN BU KADAR GÜÇLÜ OLAN SEVGİ ARTIK “AŞK” OLMUŞTUR.

muamma

KENDİMİ BİLLUR BİR BOY AYNASINDA HİSSETMEMLE BAŞLADI HERŞEY;HER HÜZNÜN HER GÖZYAŞININ ARDINDA ARADIM KENDİMİ,SAHTE GÜLÜCÜKLERİ,SAHTE SEVİNÇLERİ ATLATTIM HER DEFASINDA.HER ÇIRPINDIĞIMDA SEVDİKLERİMİ HİSSETMEYE ÇALIŞTIM,ÇIRPINIŞIMI HİSSEDENLERDE OLDU HİSSETMEYENLERDE.DEDİMYA BİLLUR BİR BOY AYNASI SANIYORDUM KARŞIMDAKİ AYNAYI.HALBUKİ LUNAPARKTAKİ KOMİK AYNALARDANMIŞ BAKTIĞIM AYNALAR.TUZLA-BUZ OLUNCA ÖĞRENDİM SAHTELİKLERİNİ.GERÇEK ANLAMDA YANLIZLIĞIMI GÖRDÜM. EVET MİNİCİK MERHAMETİ VE MERHABAYI ESİRGEMEYEN DOSTLARIM VARDI MUTLAKA AMA ÖNEMLİ OLAN SADE BİR MERHABA OLMUYOR BAZEN HAYATT, BAZEN AĞLAYACAK BİR OMUZ İSTİYOR İNSAN,ZOR OLUYOR BİLMEDİĞİ BİR ZMANDA BİLMEDĞİ BİR YERDE YALNIZ BAŞINA BOĞUŞUYOR OLMAK.SEVGİ İLE YOĞRULMAK BÖYLE BİRŞEY OLSA GEREK.MİNİCİK BİR KUŞUN AĞIR BİR KIŞ HAVASINDA TİTREYEREK BİR EVİN PENCERESİNE KONMASI GİBİ ÇARESİZ,MASUM,UTANGAÇ VE GÜÇSÜZ KALIVERİYORSUN.CAMDAN EVİN KÜÇÜK KIZI SENİ GÖRÜYOR VE AVUCUNA ALMAK İSTİYOR SENİ VE ALIYORDA MA BU SEFERDE ONUN YÜREĞİNDEKİ ACIMA SENİ O KIŞ SOĞUĞUNDAN DAHA ÇOK VURUYOR VE KAÇIVERİYORSUN ORADAN.KUŞ GİBİ İNSANOĞLU SÜREKLİ BİR MUHTAÇLIK TAŞIYOR YÜREĞİNDE HAYKIRMAK İSTİYOR BAZEN AMA HAYKIRAMIYOR.KENDİSİNİ AĞLATANLARA VE GÜÇSÜZ BIRAKANLARA KARŞI HEP MERHAMETLİ.YANYANA DURAMASALAR BİLE NE GÜZEL ANLATIYORLAR HAYATI KELİMELER: YALNIZLIK-ÇARESİZLİK-SEVGİ